üm 48: Donun Gölgesinde Büyüyen Kız – İlk Regl, İlk Direniş
Müzenin cam vitrininde, Fadime’nin donu hâlâ asılıydı. Ama o gün, bir kız çocuğu ilk kez kendini o donun içinde hayal etti.
Adı Elif’ti. On iki yaşındaydı. Ve o sabah, çamaşır ipine astığı ilk kanlı iç çamaşırını gizlemedi. Çünkü annesi ona şöyle demişti:
“Kızım, bu utanılacak değil— kutlanacak bir geçiştir. Sen artık sadece çocuk değil, bu köyün yeni hafızasısın.”
Elif, müzeye gitti. Donun önünde durdu. Ve içinden geçenleri defterine yazdı:
“Ben de bir gün kendi donumu buraya asmayacağım. Ama alnımı eğmeden yaşayacağım. Çünkü bu don, bana utanmamayı öğretti.”
O gün Elif, ilk kez regl oldu. Ama o gün, ilk kez direndi. Çünkü artık biliyordu: kadın olmak, saklamak değil— göstermeden de sahip çıkmaktır.
İbrahim Şahin 2Kayıt Tarihi : 3.7.2025 02:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!