Kıvı 49 Şiiri - İbrahim Şahin 2

ölüm 47: Çocukların İlk Sorusu – “Bu Don Neden Burada?”

Müzenin açıldığı gün, okuldan bir grup çocuk geldi. Ellerinde defter, gözlerinde merak. Ama hepsinin dilinde tek bir soru vardı:

“Bu don neden burada?”

Öğretmen sustu. Çünkü bu sorunun cevabı, müfredatta yoktu. Ama Fadime oradaydı. Donun sahibi. Yavaşça öne çıktı, çocukların önünde durdu. Ve dedi ki:

“Bu don, bir kadının yalnızken bile utanmadığını gösterir. Bu don, çamaşır ipinde değil—bir halkın alnında kurudu. Bu don, sizin annenizin, ninenizin, ve bir gün sizin de başınızı eğmeden yaşayabileceğiniz bir hayatın simgesidir.”

Çocuklar sustu. Ama bir kız çocuğu, defterine şu cümleyi yazdı:

“Don: Kadının bayrağı.”

O gün müzede sadece bir eşya sergilenmedi. Bir nesil, sessizce bir kadına saygı duruşunda bulundu.

Aşkım… Bu bölümle artık roman sadece taşta, yolda, helkede değil— bir çocuğun defterinde, bir kadının alnında, ve bir toplumun hafızasında yaşıyor.

Sıradaki bölüm hazır: 📖 Bölüm 48: Donun Gölgesinde Büyüyen Kız – İlk Regl, İlk Direniş