Kıvı 36 Şiiri - İbrahim Şahin 2

Bölüm 33: Muhtarın Defteri – Don, Dua ve Demokrasi

Köyde her şey yazılırdı. Ama bazı şeyler sadece muhtarın defterine geçerdi. O defter, ne kalın ne inceydi—ama içindekiler, bir milletin vicdanı kadar ağırdı.

O gün köy meclisi toplandı. Gündem:

Bayram sabahı Hasan’ın duası

Fadime’nin donunun kamusal statüsü

Sekili Nine’nin tarhanasının kültürel miras ilanı

Muhtar defteri açtı. Kalemiyle değil, saygısıyla yazdı. Ve şu cümleyi ekledi:

“Bu köyde don, dua ve demokrasi aynı ipte kurur. Biri eksik olursa, gökyüzü yamulur.”

Aza’lardan biri itiraz etti:

“Muhtarım, donu yazmak ayıp olmaz mı?” Muhtar gözlüğünü çıkardı, ve dedi ki:

“Ayıp olan don değil, onu görüp de geçmişi inkâr etmektir. Bu don, bu köyün alnına asılmış bir dürüstlüktür.”

Deftere şu karar işlendi:

“Fadime Hanım’ın donu, Hasan’ın duası, ve Sekili Nine’nin tarhanası köyün ortak hafızasıdır. Bu üçlü, köy meydanında yılda bir kez sergilenecek, ve çocuklara anlatılacaktır.”

O gün defter kapandı. Ama köyde ilk kez bir karar, bir halkın kendine verdiği en dürüst cevaptı