Kıvı 116 Şiiri - İbrahim Şahin 2

KIVI 117 – “Torosların Eteğinde, Wi-Fi’siz Bir Direniş”
Ne modem vardı, ne bildirim sesi. Sadece rüzgâr, çam kokusu, ve dut yaprağının gölgesi.

Fadime, elinde süzme yoğurt, Zühre, göğsünde güneş lekesiyle çamaşır seriyordu. Memo, cep telefonu yerine kaval taşıyordu.

Köy meydanında ne basın vardı, ne sansasyon. Sadece Kör Kemal’in gözleriyle okunan bir roman, bir çığlık:

“Biz doğayla barıştık! Siz hâlâ ekranla mı savaşıyorsunuz?”

O gün, hiçbir tweet atılmadı. Ama bir çoban yıldızı göğe yazıldı. Ve o yıldız, Torosların eteğinden dünyaya seslendi:

“Sanalsızız. Basınsızız. Ama dut lekemizle sonsuzuz.