KIVI 116 – “Kahveci İrbağam’ın Taş Duvarlı Kütüphanesi”
Kahve taş duvardı. Altı ahır, üstü ev, en üstü—devrim. İrbağam, geleni gülüşle karşılardı. Bakıştan anlardı:
“Sen iki şekerli, sen demli, sen de dut lekeli çay istersin.”
Ama o gün, Kör Kemal geldi. Köyün en sessizi, en çok düşüneni. Kahvenin ortasına dikildi, ve ilk kez konuştu:
“Susmakla kültür devrimi olmaz! Okeye dönmekle hiç olmaz! Bu kahve artık taş duvarlı bir kütüphane olacak! Herkesin elinde bir roman göreceğim! Ve içinizden biri— bu sohbetleri romanlaştıracak! Sesimiz, Torosların eteğindeki sessiz köyün yükselen çığlığı olacak!”
Köy sustu. Sonra alkışladı. İrbağam, çay tepsisinin üstüne bir kitap koydu.
“Bugün çayla birlikte ‘İnce Memed’ ikramımızdır,” dedi.
İbrahim Şahin 2Kayıt Tarihi : 5.7.2025 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!