Kıvı 107 Şiiri - İbrahim Şahin 2

IVI 109 – “Dibek Başında Üç Kadın, Bir Tokmak, Bir Sır”
Köy meydanında dibek kurulmuştu. Üç kadın sırayla tokmağı sallıyordu: Gadime, Leyma, Zühre. Ama buğdaydan çok gönül dövülüyordu.

Gadime tokmağı kaldırdı:

“Benimki dün gece sadece horladı gızlar…” Leyma tokmağı devraldı: “Benimki horlamadı, ama saban da sürmedi.” Zühre sustu. Tokmağı aldı, bir darbe indirdi—dibek çatladı.

Kadınlar sustu. Zühre fısıldadı:

“Benimki yok gızlar… Ben tokmağı kendime sallıyorum.”

O sırada Memo geçti, dibek başında durdu. Kadınlar sustu. Memo eğildi, dibekten bir avuç buğday aldı, ağzına attı.

“Bu buğday değil—gülüş kokuyor.”

Kadınlar kahkahayla patladı. Tokmak yere düştü. Ama sır, dibekte kaldı.