Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
1989 yılının son baharının da sonuna doğru güneşin inadına aydınlattığı bir günün başlangıcında tanıdım şu dünyayı. Eskişehir'in o yıllardaki köhne evlerinin bacalarından çıkan gri dumanlarına rağmen yaşamak ve o havayı solumak için gelmiştim aslında.
Ama okulla tanışmam Kütahya'da oldu, tabi 7. sınıfa kadar okuyacağım okulla. Çok şeyin ilkini orada buldum, ilk arkadaşlıklar, ilk yaşama bakış açım, ilk harfler, ilk öğretmenim... Oradan mezun olmak nasip olmadı ve ilk ayrılığımı da orada yaşa ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!