Kitap Gibi Şiiri - Servet Balıbey

bırak artık dağınık kalsın benim hayatım
sen dokundukça sarhoş gözlerimi kapattım
bir kuralın ihlali varlığın ki hayali
gülüşüne inanmış ben seninle oynattım

kitaplara kapandım her satır seni söyler
yaprak yaprak saçların seni tarar bu eller
kokusunda yağmuru o halis ıhlamuru
yüzüme tutar elim senle dolu nefesler

kavradım kitap gibi avucuma yüzünü
sevdim iki parmakla öptüm iki gözünü
yoksunluğun açlığım varlığın bağlılığım
kitap kitap varlığın yokluğunun çözümü

anladım sayfalara sıkıştırılmış gülü
yüreğime kaynamış hayatımdan çözülü
en müstesna kelime sana mahsus o cümle
iki kabın arası sözler sende büyülü

hangi güç yardım etsin hangi teselli sensin
sözler yetmiyor bana kimler ifade etsin
ateş sözden anlamaz lakin ben anlıyorum
yeter artık taş değil ateşine sabrettsin