Henüz anne kuzusuyduk olanlarla sınırlıydık
Bizce hayat aile ve ev'di başka birşey bilmiyorduk
Zamanımız gelmişti okulla tanışmıştık
Alfabeyi öğrenince sınıflar atlamıştık
Bilmek için gerçekleri kitabın değerini anlamıştık
Kitab en iyi arkadaşım bana doğruları söyler
Anne baba saygısından taa vatan sevgisine
Bincelerce şehit olan dedemin anısına
Geçmişimde ne gizliyse bana anlatır dostça
İçi bilgi doludur doğruluğun yoludur
Tarihten bu güne herşey onda bulunur
Kitap yazmasaydı nerden bilecektim
Benden sır saklamayan en gerçekçi dostumdur
Ağaç iken yaş idi. kağıt iken boş idi
Kalemle buluşunca,en anlamlı söz idi
Hiç bir şey bilmeyen. karakör cahil idim
Bana bu zeki aklı.candostum kitap verdi
Hiç birşey bilmeyene, herşeyi öğretiyor
Okuyunca kitabları.yeni ufuklar açıyor
Başta biz böylemiydik okumayı bilmezdik
Sevgili öğretmenler, biz sizlerden öğrendik...
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!