Kişneyen Arzular Şiiri - Kadir Karakulak ...

Tarağından dökülen kıllar,ne kadar çaresiz.
Kalburda taşıdığın sular,toprak için yetersiz.
Ölünce geriye bıraktığın mal,şimdi kefensiz.
Döner çuvallarda,değirmen suyu gibi sessiz.

Zaman çemberinde,boş hayallerle dolaştın.
Günlerce arzularını çevirdin,tozlu yollarında.
Hayatını göçmen kuşların yolunda harcadın.
Hasretleri gözlerken,mevsimlerin dallarında.

Çalışırken döktüğün terlerindir alnında akan.
Hayırlı amelindir,öldükten sonra sana bakan.
Akbaba vadisinde,servetin kaldı parçalanan.
Rüzgarlarında uyu şimdi,gölgenle yatmadan..

Yaşadın yaylanda,sahipsiz vahşi atlar misali.
Hırsında kişneyen arzular,koşan tayların gibi.
Solgun hayat gölgelerinin,nerede hani sahibi.
Kırdığın dallarda gölgen,yapraksız kaldı şimdi.