gece yıldız lar sende doğar
yakamoz oluca deniz gözlerinde
ayışığı olur birden
ay tanrıçası yüzünde
güneş doğar yakar beni
teninin alevinde
sonra bir yağmur başlar
ayrılık saatinin gözyaşında
ve gidersin benden uzağa
olumsuz düşünceler,beni sokar tuzağa
iişte o an
apansız, fırtınalar içimde eser
uzak oluşun kanıma girer
sanki bendeki seni herkes tanır,herkes ister
şimdi belki kızacaksın
Ben seninim diyeceksin
bu duygular nerden çıkttı
saçma diyip güleceksin
evet
bende
biliyorum
kimse karga nın şahanı olamaz
biliyorum kralın emrini vezir bozamaz
biliyorum o gözler başkasına bakmaz
ama neyleyim birtanem
beynimdeki dürtüleri yenemiyorum
ne yapsam olmuyor çook seviyorum
birde hasretin eklenince
deliye dönüyor kıskanıyorum
sana hep bu sözleri söylemek istiyorum
annen baban sarılmasın
yakın dostun uzak dursun
ya sen ya onlar değişin
müslümana söyle başka din bulsun
güller takma saçlarına
güneş vurmasın alnına
yağmur girmesin tenine
kar düşmesin saçının teline
beni anla sevdiceğim
kıskanıyorum işte
benden uzak olunca
canlı cansız
tüm herkesten
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 20:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!