4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Güneş sen uyanmadan doğmaya kalkar,
Kıskanır çünkü parlaklığını.
O da biliyor tabi,
Sen uyandığında gölgede kalacağını.
Geceleri uyumadığında ay hep kapkaranlık olur,
Kıskanır çünkü geceyi güzelleştirmeni.
O da biliyor,
Sen varken onun ışığının gerekmediğini.
Deniz kenarına gittiğinde dalgalar durur,
Kıskanırlar çünkü gözlerinin derinliğini.
Koskoca deniz kalır gözümde,
Bir bardak su gibi.
Bülbüller şarkı söylemeyi bırakır seni gördüğünde,
Kıskanırlar çünkü sesinin güzelliğini.
Onlarda biliyorlar, hak ver onlara,
Sen varken duyamam başkasının sesini...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 01:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!