Kıskanır Eller Şiiri - Muhittin Alaca

Fettan fettan bakar, cezbedip vurur,
Kandırır, del eyler, ela gözlerin.
Aşk çıram tutuşur, cız edip durur,
Yandırır, kül eyler, solu közlerin.

Cemalin dolunay, pamuktur elin,
Boyun selvi gibi, incedir belin,
İncitmez harfleri, o naif dilin,
Can verir, bal eyler, âlâ sözlerin.

Seninle hissettim, bir tek yaşamı,
Gençleştim, unuttum, gerçek yaşımı,
İçmeden bir yudum, ayık başımı;
Döndürür, leyl eyler, cilve-nazların.

Gelincik desenle, kıskanır eller,
Topla eteğini, savurur yeller,
Kifayetsiz kalır, fırça, tuvaller;
An durur, gül eyler, allı pozların.

Zülfün altın başak, tenin ise ak,
Elma elma yanak, bana gamze çak,
Kiraz kiraz dudak, hem de sımsıcak;
Kondurur, yol eyler, buse izlerin.

Beşinci mevsimim, munis kaderim,
Sevginle kaybolur, kâbus, kederim,
Uslu çocuk olur, ne ses ederim;
Dindirir, kal eyler, ninni dizlerin.

Ruhumun yongası, iksir, ilacım,
Nan gibi, su gibi, sana muhtacım,
Kapanır dikişler, diniyor acım;
Kan durur, sil eyler, mendil, bezlerin.

10.06.2020
Muhittin Alaca