Aynalarla konuşurken gördüm seni,
Yalan mı?
Nasıl hayranlıkla bakıştığını,
Saçlarını tararken gülümsediğini,
Bana açmadın sırlarını
Tatlı tatlı anlatırken,
Aynalarla konuşurken duydum sesini.
Haydi; geç geç bunları de
Deli saçması!
Ya saçlarını rüzgârlara savururken,
Yanaklarını onlara okşatırken,
Kopardığın papatya yapraklarını,
Bir bir rüzgâra savurup dururken,
Gözlerindeki ışıltı, yüzünde ki tebessüm,
Dönüp bir kez olsun bakmadın.
Ben ardından hayran hayran bakarken!
Ben seni göründüğün gibi sevmedim
Hatalarınla sevdim.
Boş ver aldırma bana.
Sana aşık bir tek ben değilmişim.
Nerden bile bilirdim bana rakip bir ayna.
Rüzgârı da görünce,
Neylersin deli saçması dedin ya,
Boşuna Ağlamışım gizlice
Öyle ya; kıskanmışım seni, delice.
Remzi Özmen
Kayıt Tarihi : 21.10.2017 23:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!