Kıskanç Şiiri - Nadir Keleş

Ensene sakin bir kelebek gibi öpücük koyan birini kıskandım
Şimdi ben de sen kadarım bilmem iyi mi?
Bilmediğimiz dansları çok iyi yaptığımızı düşünüyorum senle
Minnacık olup dizlerine yatıyorum
Elindeki nergisi koklayıp uyuyorum
Zorlukla ördüğün saçlarını inatla çözmeye başlıyorum
Biz Avrupa’nın göbeğinde Anadolu içimizde
Lüks bir lokantada yemekteyiz
Senden gitmek zor çünkü sen bensin
Sen yitirmişliklerimizin tamircisi tatlı şey
Söyle bakayım kaç yaşında bu kendinden kaçışların
Güneş silik buralarda insanlar soluk
Acı çekmek özgürlüğünde sesi çıkmayanlar göledindeyiz
Turuncudan bozma kahverengiler hükmediyor oyunlarımıza
Şövalyesi ölmüş bakışlarımızın kurban edildiği saatlerde
Setresi kan balçığı altı kadın belirdi
Terk edilmiş uğursuzlar köyünde bir düğün vardı
Çingene tiyatrosu, ufak çapta bir sirk oluşuverdi
Karanlığa adanmış bir şarkı söylüyorlardı
Aynı altı kadın tekmili birden dans edip durdu
Saçına değen tülü kıskandım
Şimdi ben de sen kadarım bilmem iyi mi?

07.05.09