Kısır Döngü Şiiri - Büşra Nur Işık

Ne kadar da değiştik, değişiyoruz
Zamanla, zamanın getirdiği yeni insanlar bir önceki modeli eski raflara kaldırıyor adeta.
Eskiden meyve suyuna ilaç atılıp kandırılanlar
Şimdilerde yerini baştan çıkarma yolları arayanlarla değiştirdi...
Edep ve hayanın da kıldık cenaze namazını...
o da eski bir kitap gibi aldı raflardaki yerini.
Tozlanma ve unutulma pahasına..
Ailelerin medeniyet dediği bir genişlik,
Daha büyüğünden korumak için küçük küçük şeylere meylettirmek,
Tabi buna koruma denirse!
İstediği oyuncağı alamayınca tahammülsüzleşen,
sevimsizleşen çocuklar olduk herbirimiz...
Öyle küçük ve masum da değil artık istenenler,
Bir doyumsuzluk, aç gözlülük var ki sormayın!
Sabır dilimizde sadece,
Ne istiyorsak o an olsun!
O olmazsa da başkası olsun.
İlla olacaksa da olduktan sonra bitsin, gitsin...
Sonuçta ulaşıldı ve kıymetsizleşti artık.
Şükür yok,
Kıymet yok,
Değer yok,
Şimdi nasıl bir zihniyetle değişecek bu zihniyet?
Nereye kadar böyle devam edecek bu kısır döngü?
Ne yapmalı?
Nasıl olmalı?
Daha kaç değerimizin daha kılacağız cenaze namazını?