Kışın Gitmeseydin Bari Şiiri - Jülide Aslan

Kışın gitmeseydin bari
Nefesimiz üşür ellerimiz titrerken
Korku demirden süngüsünü
Boğazımıza henüz doğrultmamışken
Kışın gitmeseydin bari
Belki de hiç gitmemeliydin sen
Taşlar soğuk, toprak ıslak
Ve yüreklerimiz böylesine ıssızken
Adın son kez selalarla çalınırken kulaklarımıza...
Kışın gitmeseydin bari
Saçlarımız yağmurda sırılsıklam
Yanaklarımız rüzgarda ürperirken
Sen diye sarılabileceğimiz tek şey
Naftalin kokan eski bir ceket değilken
Kışın gitmeseydin bari
Belki de hiç gitmemeliydin sen
Yarım kalmış ihtimaller
Göğsümüzü henüz delip geçmemisken
Bizler kan ve gözyaşına
Bir ecnebi kadar yabancıyken
Kışın gitmeseydin bari
Belki de hiç gitmemeliydin sen.