Kış güneşi Şiiri - Beytullah Yıldırım

Hani soğuk havalarda yüzünü gösteren kış güneşi gibi
Hemen kaybolacağını bile bile hiç ayrılmamak ister gibi
Işığına aşina sıcaklığına müptela gözleri ışık gülüşleri sıcaklık
Sonra dalgın dalgın bakarsın ya ışıldayan saçlarına ve sarılmak istersin güneşi kucaklarcasına
Yada bir kır çiçeğidir duruşu sessiz sakin nazik ve narin oluşu
Rayihasında bulursun kendini alıp götürmüştür iklimler ötesine
Yine kendisinde bulursun bir benzerini zaman mekan mefhumunun berisinde
Sen hiç kardelen çiçeği gördün mü saflığı aynı sen
Hep umut dağıtır mutluluk yayar neşesi enerjisi senden
Ey ömrümün kartanesi hayatıma tüm güzelliklerinle Serpil
Hayatımın biricik incisi geceleri ay ışığım gündüzleri güneşim sen olacaksın bunu hep böyle bil