Kış Geliyor Şiiri - Me Sakin

Kış geliyor;
bir canlılık var etrafta.
Soğuğun saltanatı başlamış,
yeni bir güne uyanıyorum.
Her yer bembeyaz…
Üşüyor içim.

Ayaklarım üşüyor,
düşüncelerim üşüyor.
Kömürü olmayanları hatırlıyorum;
tir tir titreyen çocukları
ve toprağa uzanmış sevdiklerimizi…

Onlar şimdi neredeler, bilmiyorum.
Belki karın hiç yağmadığı bir diyarda,
belki başka bir baharın içindeler.

Bir sevinç yayılıyor her yere;
çocuklar için bayram.
Beyaz tanelerinde gizli bir umut var.
Ama yine de karamsarım;
önce vicdanım üşüyor,
sonra ellerim, ayaklarım,
en sonunda duygularım.

Beni donduran kar değil;
yağan o rahmet,
belki de bir sükût…
Üşüyorum,
ama umudumu yitirmedim.
Bir gün bu kar içimizi de ısıtır mı,
bilmiyorum.

medakin-08/12/202

🌨️