çevre sessizliğe ve sarıya büründü
ruh ülkesinin mevsimlerinde .
sonra kırmızı çiçeklerle çılgına dönüp tutuştu
güz geldi sonra.
geçti gitti o firari gök,
ve uçurtmalar kopup gitti
sonra bütün renkleriyle …
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
İşine giden çöpçüyü gördüm seherde.
Pencereden b/aktım.
Alışılmamış bir gürültü ağır yükü olmuş yüreğinde.
Bundan sonra her şey olabilirdi.
Terlikleri sürüyerek yürüyordu mülteci yanı.
Kahvaltısı sokak çöpleri
İki ağacın arasına gerip naylondan evleri.
İnsanın yaratanına karşı aldığı cephenin adı.
Kapının anahtarını dallara astıkları çamaşırları.
Lambalarını yakmadan uyurlar.
İnsanlar onları görmeyince ortadan kayboldular.
Kadınların yüzleri boyasızdır.
Kapının önünde durur koltuk değneği.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta