Kış Şiiri - Deniz Çiloğlu

Ellerin üşür,buz keserdi
Kimi zaman birlikte ısıttık kimi zaman da bir başkasıyla ısındılar.
Hep kış mı vurdu sevdamıza?
Baharı tatmadık mı seninle?
Bu kar,yağmur mu bağladı beni sana?
Sert rüzgarlar mı savurdu yüreğini yüreğime?
Bir kış daha kapıda sevdiğim...
Kaç bahar bıraktık geride?
Kaç bahardır bekliyorum yüreğinin kapılarını açman ümidiyle?
Benimkisi boş ümit galiba...
Hep kış olsun,soğuk vursun,sımsıkı sarılalım,
Eskisi gibi;
buz kesmiş ellerimizi yüreğimizin ateşiyle ısıtalım istiyorum..
Ayaza,o hoıyratça esen rüzgara karşı sevdamız ne kadar da dik dururdu oysa
Peki ya şimdi?
Bu bahar da mı o içine işleyen,yüzüne hep gülen güneşe,denizin kendine çeken o tatlı esintisine kapıldı yüreğin?
Biz nasıl oldu da bir esintiyle yıkılabildik?
Harcanacak bir sevda değildi bu.
Hadi sevdiğim yol yakınken gel
İster hafifçe es,ister deli rüzgar ol,ister yağ üzerime...
Nasıl istersen öyle gel bana...
Ama hala bahardaysa gönlün;
Bana ayakta durmam için küçük bir ümit ver o da yeter...