Kirpiklerin Türküsü Şiiri - Hüsnü Özdilek

Uykuları yırtılan hüzün sokağa çıksa;
Başlar gözyaşlarını taramaya kirpikler.
Kilitsiz gözlerinin kapıları açıksa;
Düşer yola anahtar aramaya kirpikler.

Üşüyen gökkubbeyi ısıtırken ezanlar,
O kirpikler her sabah yolcu eder gözleri...
Şüphesiz anlayamaz güdük kalmış iz’anlar,
Dallarına asılı ak kanatlı sözleri.

Zamanı geldiğinde kapansa dudakları,
Tâ bir baştan bir başa gölge olur ruhuna.
Gözlerini symsıkı sarınca budakları,
Gayrı hiç geçit vermez soytarı gürûhuna!