Gözler kan çanağı; kırmızı, toprağa düşen yağmur.
Mağrur yüreğinden sevdalar, dualar siner nefesine.
Umulanın tersine, altına bulaşmadı, bulaşmaz ki çamur.
Mahmur sabahlardan ağır yükler bindi soylu ensesin.
Nesine güveneyim feleğin; dekor mu ki tespih, duvarda.
Din hangi varda? Ve soruldu: Gönül hangi fikre hovarda?
Nârâ atınca gökler, çiftçiler yağmur bekleyip durdular.
Oysa gelmedi bereket, fikre hovardalıklarını unuttular.
Kayıt Tarihi : 11.11.2009 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!