1958 Eylül/ Viyana
Ölüyorduk değilmi..
O uzun soluklu nefeslerimiz camın buğusunda kendi kaderiyle sevişiyordu.
Biz beyaz bir çarşafın üzerinde kirletiyorduk birbirimizi ve sabahın ilk ışıklarında ruhumu kaplayan o karanlık hançerdin sen..
Yoktun;
Ucuz bir otel odasımıydı kalbim..
- Simon.. 1958/Eylül Viyana
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta