1958 Eylül/ Viyana
Ölüyorduk değilmi..
O uzun soluklu nefeslerimiz camın buğusunda kendi kaderiyle sevişiyordu.
Biz beyaz bir çarşafın üzerinde kirletiyorduk birbirimizi ve sabahın ilk ışıklarında ruhumu kaplayan o karanlık hançerdin sen..
Yoktun;
Ucuz bir otel odasımıydı kalbim..
- Simon.. 1958/Eylül Viyana
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
