Kırmızı kazaklı kız Şiiri - Aziz Ünal

Dün gece
Gülümseyen gözlerle bana bakan,
En sevdiği püsküllü kazağını giyip,
Küçücük ellerini dizlerinin arasına alan,
Utangaç bir tavırla karşımda oturan,
Kız çocuğu sen miydin?
Çocukluğum.
Tıpkı beynimde sakladığım fotoğrafın gibi…
Bu gördüğüm
Beni mutlu etmek isteyen
Tanrının hediyesi miydi?
Yoksa yaralarımı tazelemek isteyen
Şeytanın bir oyunu muydu?
Bilmiyorum.
Ama o sendin yemin ediyorum .
Hiçbir zaman okşanmayan saçlarından öpüyorum.