Saat on ikiyi on geçiyordu
Elimde bir demet taze heyecan,
Koşmuştum. evinizin önündeydim.
Siz kaderi bekçi yapmıştınız,
Kırmızı maun kaplı kapınızın önüne…
Katiyetle laf dinlemiyordu
Kati kuralları vardı o bekçinin
Ne yaptıysam dinletemedim.
Keşke gölgem ile yalnız,
Bırakmasaydınız beni….
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!