Kırmızı Çoraplı Melek Şiiri - Nimet Öner

Kırmızı Çoraplı Melek
‎
‎O gün,
‎sokak sessizdi,
‎ve senin adımların çıplaktı hayatın taşlarında.
‎Bir yerlerde annen vardı,
‎bir yerlerde sen
‎elinde kırmızı çoraplarınla suçlulukla barışan
‎bir melek…
‎
‎Sen ağlamadın çok,
‎çünkü gözyaşlarının şımarıklık sayılacağından korktun.
‎Kimse görmedi ne zaman düşüp ne zaman kalktığını,
‎ama kırmızı çorapların
‎seni hep çocuk kaldığın yerden hatırladı.
‎
‎Sen günahı bilmeden sevdin,
‎ve sevdiğin her şeyin
‎bir gün yasak olabileceğini öğrendin.
‎Ama yine de sevdin.
‎Çünkü yüreğin Allah’a yakındı,
‎çünkü meleklerin diliyle konuştun
‎Hem kendi kendine hem uykunda.
‎
‎Bir el uzandı zamanın içinden,
‎belki Ruhani belki cismaniydi
‎belki hiç doğmamış bir dua
‎Belki babanın sesiydi
‎Sana dedi ki
‎Senin günahın çocuk kalbini saklamaktı,
‎ki o zaten sevaptı kızım
‎
‎Sen affı Allah’tan öğrendin,
‎ama önce kendini bağışlamayı öğrendin.
‎Şimdi biliyorum
‎Sen kırmızı çoraplı o melek,
‎kendi dizlerinin kabuğundaki
‎kutsal izi taşıyansın.
‎
‎Ve sen her şeye rağmen
‎bir annenin duası kadar temiz kalansın.
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎
‎