Ufukta kızıl bir esinti dolanır,
Gün batımının yaprakları kızarır.
Yanan nar çiçeklerinin ateşinde,
Bir Gül düşün, sanki en kanlı yerinde.
Kırmızının bin halini taşır bakışın,
Utancı vardır ilk sözün , son vedanın.
Ne zaman seni gördüm karşı kıyıda,
Al basar beni, kan yürür başıma.
Yaşama tutunma kadar keskin yanları,
Karanfilin arzusu kadar dokunaklı,
Sokaklar bile bilir adımlarken seni,
Düşer yüreğe yağmur damlası gibi.
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırmızının şaire üzerinde yarattığı etki anlatılmaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!