Kırmızı Şiiri - Sinan Aydoğan

Senin avuçların mahşer yeri
Ben uslanmaz bir günahkâr
Ellerin diyorum...
Ellerin beni cehenneme atacaklar
Bir kuşluk vakti kalbimi çarmıha gerdim
Puslu bir kış gününün sabahında
Bütün baharlarımı ellerine kurban ettim
Ben senin kırmızı ellerin için
Kendi ellerimden vazgeçtim
Şimdi kim uyandıracak bu kâbustan beni
Bile bile düştüm tuzağına
Hepsi senin o kırmızı ellerin hatırına

Sen istemeseydin ben bir ömür konuşmazdım
Hep susarak anlattım derdimi
Beni bir anlayan sen vardın
Oysa ellerin daha yeni sönmüş kül tutardı
Ben öyle yanmasaydım eğer
Ellerin bomboş kalacaktı
Suya bıraktın sana emanet küllerimi
Su kirlendi… sen temizlendin mi?
Benim ölümüm senin doğumun içindi
Bir yalana bin doğruyu sakladım
Hesabını ben verdim tek tek
Kimseye yaptıklarını anlatmadım
Ben yandım senin günahlarının narına
Hepsi senin o kırmızı ellerin hatırına

Gözlerim dünde esir kaldı
Belki de gelecek bir daha gelmeyecek
Bu kader değil çirkin bir oyundu
Ellerin diyorum...
Ellerin sabahlarımın katili oldu
Ne kadar beyaz varsa hepsi kirlendi
Bütün gündüzlerim karanlığa yenildi
Çok alacağım var senden
Gülüşlerinden... gidişlerinden…
En çok ellerinden hesap sorulacak
Kaç ömür geçti üstünden
Ellerini çekmedin düşlerimden
Vazgeçtim.!
Ne kadar alacağım varsa hepsini verdim zararına
Kaç güneşli yarınımdan vazgeçtim anlasana
Hepsi senin o kırmızı ellerin hatırına