Kırmızı Şiiri - Mikail Kurum

Doğa, aşkımı sana haykırsın isterim.
Bırak bülbülleri, söylesin şarkımızı.
Hiç olmadığı kadar yoğun hislerim.
Ve sana aşkım saçların kadar kırmızı.

Ben en çok günbatımını severim günde.
İzlediğimde seni hatırlatır kırmızısıyla.
Bil ki sen varsın ikigaimin kökünde.
En özelsin belki de yarışırsın ayışığıyla.

Mesela ayın kırmızısı yere uğursuzlukken
Senin kırmızın muhtelif müjdeler bana.
Ay bile sabahları ihtişamı yitirmişken
Sen her vakitte can katarsın cana.

Tek limanımken sen, şehrin başka bir ülkede.
Beni ölümden uzak tutabilecek sen kalmışsın.
Sana bakan hangi adem kalmış ki dengede?
Kâinatta görünebilecek en güzel almışsın.

18 Haziran 2024