Kırmızı Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

domates gibi gülümsüyor masamın ortasında gece,
penir yıldız dişleriyle katılıyor ana...
karanlığın yırtığından bakıyorum ufka
mavi ipliğiyle gözlerin dikiyor,
yüreğimin lanetli söküğünü...
böyle neresiz ve niyesiz yürüyorum duygu yollarımı...
usumda çökmüş zamanla
ellerimin karıncalarını silkiyorum,
özlemin susuz toprağına...
sen tekirin dağında
bir kedi zarafetiyle, sıcağa sarılıp
gözlerinin rengini denize seriyorsun....
bir de eşsiz kalmasın diye gökyüzü balıkların hatırına...
ben burada tekirin balıkların ve gökyüzünün hasretine,
rakının yanında su diye gözlerini içiyorum...
yüreğimde yangın başlıyor...