Kırmızı Şiiri - Ahmet Aktaş

kırmızıyı nerde olsa tanırım/
alnındaki çatık kaşlardan/
yüzüme perver sırtına
soğuğu kırsın diye
geçirdiğin kabandan/
açlığı kırar umuduyla
sigaramı yaktığımda
kirbitte çaktan/
kaynağı özünden
kan renginde akan bu rengi
nerde olsa tanırım/
................................................
alevin endemındaki maviden/
zehirli ateşten yaratılmışçasına
içgörümü ürperten
yerli yersiz, yüzümü yüzü koyun
yerle yeksan eden
gövdeme kanlanmış göğün şalını çeken
zamansız, amansız
bir orman yangını gibi
nerde olsa tanırım bu rengi

kırmızı, nerde olursam olayım
kendiliğinden gelir bulur beni