Eyy nankör karanlık
Yetmedi sana incilerim, parlaktı
Tut anlarım ama sen bırakmadın
Uçtu kumrular telden son umut
İnanmamışlardı ilk bilirlerdi seni
Dehşete düştüler birer birer evet
Beklediler ışığını onlar ben değil
İnanırlar sana kanatlarındaki son tüye kadar
Yerdeler ama var o lanetli şey hala görüyorum gözlerinde
Yeter artık bırakın ipinizi anlamadınız mı
Bu karanlık sizi değil beni ister kızıl elbisemle
Ama bu sefer kusura bakmayın
Aldık sizin de beyazlığınızdan
Kırmızı size yakışmadı
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!