Kırlangıç bu uçtu gitti

İstidayı arzuhalcı
Yazdı. Kalem düştü gitti.
Sanma aşk yolcusu hancı
Akıl ürküp kaçtı gitti.

Sanar zaman sonsuzlukta,
Tutup saklar bir buzlukta,
Yayla, bel ve dağ düzlükte
Sere serpe saçtı gitti.

Verada dökük yapraklar,
Coş ile şelpe şaplaklar
Tavındayken bu topraklar
Kırlangıçlar göçtü gitti.

Gözler yolda, kulak seste
Gönül pır pır döş kafeste
Bu can baktın bir nefeste
Kanat çırpıp uçtu gitti.

Uyku derin, uyanmadan,
Bir gerçeğe dayanmadan,
Sarmaş dolaş soyunmadan,
Ana avrat bastı gitti.

Ben ölürsem aşk mı ölür
Kalır, gitmez, geri gelir
Gaflette o, bense bilir
Top kalede maçtı bitti.

Hipokampüs doldu haddi
Kaygısızsın bak iş ciddi
Sallanıp dur badi badi
Ömre sınır biçti gitti.

Hipotalamus ne etsin
Hipofizim tel mi çeksin
Epifiz mesaj eklesin
Amigdalam şaştı gitti.

Bu ilkellik bunca vahşet,
Suçum olsa derim af et
Hâl belirsiz, nasıl berbat
Toprak degil, taş'tı gitti.

Bilmez Evrim Evrenseli
Gitmez seslenir döngeli
Nasıl olur ne etmeli
Vatsap, fase sustu gitti.