Gün biterken akşam oldu
Karanlığa alışmışım.
Yine içim hüzün doldu
Yalnızlıkla buluşmuşum.
Penceremde kuşlar bile.
Ötmesini unutmuşlar.
Bana ilaç arar iken.
Çaresizle tanışmışlar.
Ne tükenmez bir çile.
Ağlamaktan yoruldum.
Zalım gurbet ilinde.
Acılarla yoğruldum.
Kırk kere vursan bile.
Kırkbir kere doğruldum.
Kayıt Tarihi : 20.7.2007 06:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Heidelberg/ Almanya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!