Ve işte
gülmesine gülünmüyor
ölmesine ölünmüyor
olmasına olunuyor lakin
gidenin peşi sıra…
Ve sen
küllerinden doğma peşindeki
cengâver,
her zaman için
en vefalı yareninle
baş başasın yine…
Hani şu
kırk yıllık tanıdık,
yalnızlık...
(Mayıs '11)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 25.5.2011 05:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!