Kırk Harami Şiiri - Oğuz Yazıcı

Bir Anka kuşunun kanadındaydık.
Pembeydi bulutlar, yağmur elmastı.
İndik Kaf Dağına, devleri saydık.
Gümüşten suları cadılar bastı.

Korkular lal oldu, sormadık, niye?
Uzandık sırtları zümrüt vadiye.
Göklerden üç elma düşecek diye,
Yollara koyulduk bir akşamüstü.

Sükûtun bezminde vardık sabaha.
Masal diyarını görmeden daha
Alevler kükredi kızıl ejderha.
Yedi başlı yılan zehrini kustu.

Hançerler saplandı dizlerimize
Umutsuzluk çöktü sözlerimize.
Girdaplar dolarken gözlerimize,
Ardımız karanlık, önümüz pustu.

Hayal denizinin dev dalgaları
Vurdu göğsümüze prangaları.
Talan etti aşkı leş kargaları.
Uludu çakallar, bülbüller sustu.

Sevda ıssız kentte derin bir kuyu
Dibinde yılanlar, zehirli suyu.
Yolumuz uzundu, bir arpa boyu;
Kırk harami geldi, yolları kesti.

(01.04.2013)