Kırk bir kere maşallah ( O'nun aşkına) 4 ...

KIRK BİR KERE MAŞALLAH (O'NUN AŞKINA)...

​Kadir-i Mutlak'sın, sensin Yaratan,
Gönüle nurunu sensin akıtan,
Bizleri yokluktan varlığa katan,
Sensin tek Habibim, sensin can özüm.

​Her şeyi zıddıyla var ettin elbet,
Karanlık olmasa bilinmez vuslat,
İyiyi anladık gördük illeti,
Hakikati gören, sensin can gözüm.

​İnsan için savaş başladı o an,
Kötüyü tanıdı o cennetteki can,
Tövbeye sığındı döküldü al kan,
Tövbedir ettiğim, en doğru sözüm.

​İyiyi seçenin yardımcısı Sen,
Kötüye kananın yıkılır beden,
Korumana muhtaç bu aciz, bu ten,
Sana döndüm Ya Rab, bu aciz yüzüm.

​Kötüyü yenenler ışığa erer,
O büyük nurunla gönüller güler,
Melekler saf tutmuş sevaptan derer,
O nurlu yollara, sürerim izim.

​Adem'e ruh verdin, secde diledin,
İblis kibr eyledi, on kat eyledin,
"Bana mühlet ver," sen de "Peki," dedin,
Aşkınla yanandır, benim can közüm.

​Nuh dedi, "Gel," dedi, oğlu gelmedi,
Gemiye binenler ancak kurtuldu,
Tufan zalimleri önüne kattı,
İmansız oğula, bitmez bu hüznüm.

​İbrahim ateşe atılır iken,
"Hasbunallah" dedi o gülü seçen,
Ateşi gül bahçe eyledin hemen,
Dostunu koruyan, sensin vekilim.

​Musa ki asası yılan olmuştu,
Firavun zulmünden halkı kurtuldu,
Denizi ikiye senin emr böldü,
Emrine amade, sensin sahibim.

​İsa ki babasız doğdu cihana,
Ölüler diriltti senin izninle,
Ona tuzak kurdu inanmayanlar,
Şifa veren sensin, sensin hekimim.

​Muhammed Mustafa Hatem Enbiya,
Senin nurundandı o ay, o ziya,
Kur'an-ı Kerim'le aydınlan dünya,
Sensin tek sevdiğim, sensin Habibim.

​Dağlara "Yürü," desen yürür anlar,
Taşlara "Konuş," der seni zikreder,
Gök kubbe emrinde, dön gezegenler,
Kudretin sonsuzdur, yetmez bu ilmim.

​Nefsimiz bir attır dizgini ister,
Şeytan vesveseyle yolumuz keser,
Ruhumuz bir kuştur vuslatı özler,
Nefsimle cihada, ver bana gücüm.

​Beş vakit namazdır ruhun gıdası,
Miraca çıkarır kulun sevdası,
Secde en yakındır, siler hep pası,
Kıbledir döndüğüm, tek doğru yönüm.

​Oruç kalkan cehennem ateşine,
Zekat temiz eyler malın kiriyle,
Hac bir yolculuktur kutlu eve,
Mal da sen, can da sen, sensin tek mülküm.

​Gece karanlığı bastığı zaman,
Kalkıp teheccüde ararsan aman,
Gözyaşı sel olur o vakit yanan,
Gözyaşı sel olur, sensin tek zikrim.

​Toplumda garibi görmek gerek,
Borçluyu, yoldaşı sormak gerek,
Onları 'yetim'den saymak gerek,
Kol kanat germektir, benim görevim.

​Dilimiz gıybetten olmalı ırak,
Gözümüz haramdan dönmeli çabuk,
Elimiz uzanmaz haksıza, hoppa,
Dilimi tutmaktır, en zorlu işim.

​Ölüm bir köprüdür dosta götüren,
Azrail melektir canı götüren,
Kabir bir bekleyiş nurla bürüyen,
Korkum yok ecelden, vuslattır ölüm.

​Sorgu sual haktır melekler sorar,
"Rabbin kim, Nebin kim?" orada sınar,
İmanla göçenler cevabı sunar,
İmanla cevaplar, vermek dilerim.

​Mizan kurulacak sevap, günahlar,
Zerre hayır, zerre şer orada parlar,
Ağır gelen yüktür kalpteki ahlar,
Hafiflet yükümü, sensin sevdiğim.

​Sırat köprüsünden geçilir elbet,
Kıldan ince derler, kılıçtan keskin,
Kimi şimşek gibi geçer o yoldan,
Ayağım kaymasın, tek dileğim.

​Cennet bahçesidir iyilik yurdu,
Altından ırmaklar akar dururdu,
Müminler orada murada erdi,
Cemalin görmektir, benim sevincim.

​Cehennem ateşi yakar durmadan,
Zalimler, kafirler yan usanmadan,
Zakkum ağacıdır orada lokman,
Koru o ateşten, ben aciz kulum.

​Kitabın sağdansa ne mutlu sana,
Yüzün ak olacak o gün divanda,
Soldan verilirse yandın o anda,
Sağdan ver kitabı, gülsün bu yüzüm.

​Dünyaya aldandık fani bu mala,
Altına, gümüşe girdik vebale,
Unuttuk bir kefen yetermiş kula,
Mal da mülk de yalan, sensin tek ilkim.

​Tövbe kapın açık dönene kadar,
Güneş batıdan hep doğana kadar,
Son nefes gelip can çıkana kadar,
Affına muhtacım, sensin Hâkim'im.

​Sabır acı derler meyvesi tatlı,
Şükür nimeti artırır kat katlı,
Tevekkül edene sensin abatlı,
Sabırla beklerim, sensin her şeyim.

​Kainat kitabın okumak gerek,
Her zerrede hep seni görmek gerek,
Nasıl sanattır "Sübhanallah" demek,
Perdeyi kaldırsan, sensin gördüğüm.

​Anadan, babadan hayır dua almak,
Onlara "Öf," bile demeden bakmak,
Rızan kazandırır onlara hizmet,
Rızandır arzum da, budur isteğim.

​Dostluk, kardeşliktir dinin temeli,
Bölüp parçalanmak şeytan emeli,
Müminler bedenin azası gibi,
Birlik olmaktır, bu en zor ödevim.

​İlk emrin "Oku!" bir davet olmalı,
Gönüller bu sırla nura dolmalı,
İnsanlar hakikate çağrılmalı,
Davete uymaktır, benim niyetim.

​Zaman bir nehirdir akar da geçer,
Gençlik bir rüyaydı biter de geçer,
Ecel şerbetini herkes de içer,
Salih amel olsun, benden tek izim.

​Riyadan koru hep ameller boşa,
Gösteriş için gitmez koşa koşa,
Gizli yapılan niyaz güzel hoşa,
Rızan olsun diye, bütün emeğim.

​Kıyamet yakındır alamet çoktur,
Deccal fitnesiyle imanlar zordur,
Mehdi, İsa gelen bekleyen vardır,
O günün şerrinden, koru sevdiğim.

​Denizler mürekkep olsa yazmaya,
Ağaçlar kalem ol seni anmaya,
Yetmezdi kudretin onu koymaya,
Sen "Ol," dersin olur, sensin bildiğim.

​Gökteki yıldızlar senin ordular,
Yağmuru indiren sensin bulutlar,
Topraktan rızk veren sensin, umutlar,
Nankörlük etmemek, olsun yemînim.

​Can emanettir sahibine döner,
Ruhumuz o yüce o bize iner,
"Elestü" bezminde "Evet," demişiz,
Sözümde durmaktır, benim tek derdim.

​Hasan Belek kulun açmış elini,
Sana bağlamıştır gönül telini,
Affeyle günahkar bu acizini,
Affeyle bu kulu, sensin Kerîm'im.

​Bu şiir kırıktır döküktür elbet,
Medet umar senden ister muhabbet,
Senin şanın yüce sensin tek Vahdet,
Lütfunla kabul et, bu aciz sözüm.

​Kırk bir kere olsun Maşallah sana,
Kırk bir yara olsa devasın cana,
Sonsuz salat selam o son sultana,
Aşkınla yananlar, bulsun çözüm...

​Hasan Belek
25 Ekim 25-Akçay