...
Kırıyorum kendimi bazı geceler.
Bu gece de onlardan sadece biri..
İçimdekileri anlatacak kimse yok,
içimdekinin bunu anlayacak hâli hiç yok...
Gözlerin odamın içerisinde koşuşturuyor,
çarparak aklıma
ve dökerek kalbimi, hayal kırıklığımın avucuna..
Kulağımda çınlayan sesini susturmak için konuştum kendimle.
Ama ben bile dinletemedim kendi dediğimi, kendime..
 İlle de adın  dedi kalbim,
 Bir başkasını deneyebiliriz  dedi dudağım,
 Yeter  dedi aklım,
 Yetmedi mi bunca şey?  dedi bana göz kırparak,  Sancılarım ..
Kınıyorum kendimi bazı geceler.
Bu gece o kınamaların en sadesi..
 Sadece Sen  dediğin günlerin,
- Nasılsın? dememek için çuvala girdiği dönem bu! 
Yokluğunun bile haberi yok, odamdaki varlığından 
ve duvara kurduğum darağacında 
resmini gözlerimin içine sallandırdığımdan..
Bazı geceler demeyelim,
çoğu gece 
hadi bırakalım mütavaziliği 
her gece 
andım seni..
Bu arada,
bir an bile düşündüysen beni,
helal ettim gitti, kendimi....
Kayıt Tarihi : 25.10.2011 19:22:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!