Kırılmış kalplere mektup

"Kırılmış Kalplere”

Ey kırıldığı hâlde hâlâ dua eden gönül,
Bu mektubu sana yazıyorum. Çünkü kalbinin çatlaklarından sızan sessiz acıyı gördüm.
Kimse anlamadı, kimse sormadı belki ama sen sustukça daha çok kanadı o kalp.
Ve sen yine sustun… Çünkü içini dökecek yerin değil, toplayacak bir merhametin eksikti.
Ama bil ki kırılan her kalp, Allah’a daha çok yaklaşır. Çünkü en çok orada anlaşılır sessizlik.

Ey kırıklığını içine gömen yârenim,
Derviş der ki:
“Kalbi kırık olanın duası göğe daha yakındır.”
Senin kırıldığın yer, Rabbinin seni yeniden inşa ettiği yerdir.
Belki seni yıkan cümle, seni Rabbine yaklaştırdı.
Belki bir veda, seni vuslata hazırladı.
Sen yeter ki “Niye?” deme…
“Sen bilirsin Ya Rab” de.
Çünkü her kalp, en doğru ellerde tamir olur.

Ve unutma:
Kırıklık, eksiklik değildir.
Kırılmış bir kalpte bile Rahmet yeşerir.

Bu mektup sana bir teselli değil, bir dua niyetine yazıldı:
Rabbim, kalbini kıranlara mecbur bırakmasın.
Ve seni, kalbini incitmeyecek insanlarla karşılaştırsın…

"alıntı"