Kırıldım Şiiri - Osman Öğütlü

Kırıldım”

Ben eskiden daha saf biriydim,
Gülüşüm daha kolaydı,
Kalbim herkese açıktı.
Sonra hayat,
En güvendiğim yerden vurdu beni.

İçimdeki çocuğu susturdular,
Umudu elimden aldılar.
Ben de öğrendim;
Her dost görünenin dost olmadığını,
Her söz verenin yanımda kalmadığını.

Artık kimseye aynı gözle bakamıyorum,
İnanmak zor geliyor.
Bir söz duyduğumda,
Önce kalbim değil, aklım cevap veriyor.
Çünkü kırıldım…
Ve kırıldıkça da değiştim.

Geceler uzun,
Ama ben gündüzlerden çok onları sevdim.
Çünkü gece,
Bana kimseyi göstermedi,
Ve yalnızlıkla dost olmamı sağladı.

Artık içimde saklıyorum her şeyi,
Kimseye anlatmıyorum.
Belki içim kanıyor, belki susarken yıkılıyorum…
Ama en azından kimseye yük olmuyorum.

Evet, kırıldım.
Ama en çok kendime,
Çünkü herkese bu kadar güvenmemeliydim.

Ozzy07 - Siyah_Kalem