Kırıldı umut dallarım Şiiri - Murat Ülkü

Konuşmaz, anlatmaz diye sanma hissizdir hiç,
Kimi içine atar, susturur çığlıklarını.
Sanırsın bir derdi yok, dermanı da yok bir hiç,
Oysa fırtınalar koparır, yüreğin en kuytularını.

Özlemek, ölümün ikizidir, iki harf fazlası,
Her nefeste bir veda, her bakışta bir hicran.
Yanar içimde hasretin ateşi, dinmez sızısı,
Bir avuç toprak misali, ruhumda açılan yaran.

Görme kimseyi rüyanda, sevme o denli çok,
Uyusan da bitmez sancısı, geçmez acısı.
Geceler boyu dön dur, bulamazsın bir yol,
Her kapanan gözde, artar yüreğin sancısı.

Öyle büyüdü ki içimde bu sinsi yalnızlık,
Sevilmeyi umarken, beklemeyi sevdim meğer.
Her geçen günle artan, bu derin ıssızlık,
Kendi kuyumda boğulmak, ne garip bir keder.

Sesinde saklı biliyorum, o söyleyemediğin sözler,
Her titreyişte bir fısıltı, her solukta bir isyan.
Yankılanır içimde, o gizemli nağmeler,
Kaybolmuş bir ruhun, zamansız feryadı bu an.

Okyanusları aşar da boğulmaz insan, ne acı,
Gider bir kaşık sevdada, bulur ecelini.
Derinlerde kaybolur, kalmaz hiç ilacı,
Sevda denen girdap, alır götürür bedenini.

Yine hüsran düştü bu cana, bir sızı, bir yangın,
Gözlerimde dondu yaşlar, ne ağlayabildim.
Her nefeste bir veda, her anımda bir kaygın,
Ölümden beter bu vuslat, ben hiç dirilemedim.

Zaman bir cellat şimdi, vurdukça vuruyor,
Gölgesinde saklı kalmış, her bir anımız.
İçimde dinmez fırtına, kasırga savuruyor,
Kırıldı umut dallarım, koptu her yanımız.

Sustum, sustum da bitmedi içimin çığlığı,
Duymadı kimse sesimi, kör oldu gözlerim.
Yalnızlık bir zehir oldu, sardı beni ağlığı,
Paramparça bir yürek, şimdi sensizim.

Ne yapsam da geçmiyor, bu kara sevda izi,
Düştü üzerime karanlık, güneşim söndü.
Her gülen yüze baktım, sanma ki bendim bizi,
Bir yudum nefes aradım, ömrüm tükendi.

Gölgeler içinde kaldım, kayboldu yolum,
Siyah beyaz bir filmde, figüran oldum.
Kime anlatsam bu derdi, kime döksem içimi,
Bir avuç kül misali, rüzgara savruldum.

Umut dediğin ne ki, ince bir iplikmiş,
Koptu mu bir kez, geri sarılmazmış.
Yüreğimde açılan yara, derin bir dipsiz kuyuymuş,
Düştümü içine bir kez, bir daha çıkılmazmış.