Kırık Zamanlarda Kalan Şiiri - Huri Çalı ...

İnsan bazen
sadece susarak kalır hayatta...
çünkü her kelime biraz daha eksiltir onu.

Ben,
sakızımı düşürdüğüm yaşta bıraktım bazı sevinçleri.
O gün içimde bir şey
sesini kesti.

Bir çocuk gibi değil de
yetişkin gibi ağladım bazı geceler.
Sıcak suyu açıp
soğuk tarafına sustum.

Ben hemşireyim,
ölümün gözlerinin içine baktım.
Ama en çok
hayatta kalmak isteyenlerin
bile bile sessizce gidişini izlerken yandım.

Ölüm bazen
"ben bile değilim bu kadar ölüm" dedi bana.
O kadar canlıydı gidenin bakışı.
O kadar suskun.

Hiçbir dilek tutmadım bugün.
Bir dua gibi yutkundum.
Kimsesizliğimin tam ortasında
kendi elimin sıcaklığını tuttum.

Ve kendime dedim ki:
Biraz daha sus Sıla.
Zaman belki
bu defa seni de duyar.