Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
cok guzel şiir çok beğendim bana göre çok anlam ifade ediyor sanki bi zamanlar düşündüklerimi sen yazmışın.Tebrik ederim.
Eh sizin ilacınız Ölü Aşklar Derneği olur artık.
hüzne sarilmis kirik yürek, koltuk degnegi bile istemiyor, hala basi dik ve gururlu... tebrikler dost
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta