Kırık Yılların Ardından Şiiri - Meftun H ...

Kırık Yılların Ardından

Sen gideli rüzgar bile farklı esiyor artık,
Ve her sokak senin adını fısıldıyor boşluğa.
Gözlerim seni arıyor hâlâ, ama bulamıyor,
Ve ben, seninle dolu bir geçmişin enkazında kaldım.

Ah, ne çok düş kırığı biriktirmişiz fark etmeden,
Her gülüşümüz bir ömür gibi yanıp tükenmiş.
Sana verdiğim sözler rüzgara karışmış,
Ve sen, bir yabancı gibi uzaklaştın içimden.

Sitemim dudaklarımda biriken sessizlik gibi,
Ve her sessizlik, sana duyduğum öfkenin yankısı.
Sevdamızı bölen zaman değil, bizdik aslında,
Ama şimdi yalnızca kırık anılar kaldı elimde.

Gözlerin bir zamanlar güvenli limanımdı,
Ama şimdi beni terk eden fırtınanın ta kendisi.
Ah, içimde biriken her hece seni suçluyor,
Ama en çok kendimi, seni sevmekten vazgeçemediğim için.

Kokun hâlâ rüyalarımı istila ediyor,
Ve ben uyanmak istemiyorum, çünkü uyanınca sensizliğin acısı büyüyor.
Her dokunuşun hayalimde kalmış bir iz,
Ve her iz, kalbimde derin bir yara açıyor.

Ah, seni kaybetmenin ağırlığı, omuzlarımda bir taş,
Ve ben hâlâ seninle baş başa geçirdiğimiz günlere takılı kaldım.
Her kahkahan bir hançer gibi saplanıyor içime,
Ve ben, affedemeden sevdim, sevdim, sevdim…

Sitemim sana değil, aşkımıza, bize…
Ne çok yanıldık, ne çok yanlış anladık birbirimizi.
Ama şimdi her hatıra bir tokat gibi vuruyor yüreğime,
Ve sen, çoktan bambaşka yollardasın.

Ah, geriye kalan sadece acı ve özlem,
Ve ben, seni sevmekten yorulmayan bir hayalet gibi…
Ama bil ki, giden geri gelmez,
Ve aşkımız, kendi külleri arasında sessizce uyuyor.

Her fotoğraf bir yara, her şarkı bir fırtına,
Ve ben hâlâ senin adını dudaklarımda taşırım.
Unutmak isterim, ama hafızam seni kazıyor derinlere,
Ve ben, kendi ellerimle yaktığım bu aşkın külleriyle yaşıyorum.

Ah, geceler sensiz, yıldızlar uzak,
Ve ay bile senin yokluğunu yansıtmaktan yorulmuş.
Her nefesin ardında seni arıyor ruhum,
Ama cevap yok, sadece sessizliğin soğuk nefesi.

Sen gittin, ama ardında bıraktığın gölgeyle yaşıyorum,
Ve her an, her adım, her soluk seni hatırlatıyor.
Ah, sevgilim, seninle sevip de kaybettiğim her şey,
Şimdi içimde sitemle, acıyla ve hüzünle yaşıyor.

Gelmesen de bil ki, seni bekleyen bir kalbim var hâlâ,
Ama artık daha sessiz, daha kırık ve daha yorgun.
Aşkımızın külleri arasında yankılanan ahlar,
Benim sessiz feryadım olarak bu dünyada kalacak...