Düşler Şiiri - My Poem Halil Köse

Anladım ki onca çaba boşaymış..
Her şey yalan, gördüğüm serapmış
Bunca heves, arzu kalbe değil taşaymış..
Beyhude gamlandın, efkarlandın kalbim
Geçer gider dedin, boş yere yoruldun kalbim
Ne sen sustun, ne ben sana anlatabildim
Bir hayalin peşinde ne baharlar tükettim

Sus.. Sus yüreğim..! Yakışmaz sana feryat..
Yorgun düşlerimde bir hayalmiş, böyleymiş hayat
Bir bir kaybolurken umutlarım,
Hepsi bir rüyaymış, uyanınca anladım.

Sokaklar tanıdık, ama artık durgun..
Binalar gölgeleriyle suskun, gülüşler yorgun,
Kalbim ise,
Çekmecede unutulmuş,
eski bir mektup, sararmış, solmuş..

Camdan hayaller kurmuşum meğer,
Bir dokunuşta dağılıp gittiler,
Ne bir söz kaldı, ne bir iz..
Yavaşca kaybolan nehir gibi..
Dalından düşen kuru yapraklar gibi..
Silinmiş izlerde, kaybolmuş her yerde.
Her biri bir hatıra, bir anı kırık düşlerde..

Ne çok bekledim bir ihtimalin eşiğinde
Alışılması zor bir veda örüldü ıçimde..

Geceler uzun,
sabahlar anlamsız.
Güneş aynı, ışığı değişmiş..
Kimse kimsenin ziline basmıyor,
Pencere de çiçekler büyümemiş..
Dostların selamı boşlukta
Azalmışım, eksilmişim aynı sokakta..

Zaman,
sadece duvar takviminden düşen,
yırtık sayfalar artık.
Ben senin gittiğin yerde kaldım,
ve sen benim durduğum zamanı geçtin çoktan.
İkimiz de başka saatlere mahkûmuz.
Benim saatim kırık,
seninki hızlı…

Her şeyin başladığı yere dönmek istedim geçen gün,
aynı bank, aynı ağaç,
aynı sokakta yürüyen yabancılar…
Hiçbir şey değişmemiş sandım önce,
ama ben değişmişim.
Sözlerde eski bir “merhaba”,
boğazımda yutkunamadığım bir “veda”…
Gözlerim dolu, ağlamıyorum artık.
Alıştım sessizliğe, gölgelerle konuşmaya
Ardından susarak bakmaya..
Çünkü, bazı acılar gözyaşıyla değil,
sessiz sessiz, dağ gibi büyür içinde..
Ne bir çığlık olur, ne bir kelime
Taş gibi susar, dağ gibi birikir sinene..

Bir rüzgar eser ıçimden hiç bir yere varmaz
Bir hayal geçer gözümden, gerçek asla olmaz

Seninle kurduğum bütün düşler şimdi yerde kırık,
üzerine basmadan yürümek zor,
ama kaçamıyorum da.
Her adımda bir cam kesiği gibi batıyor hatıraların.
Kanıyor içim, acıtıyor yüreğime bıraktıkların..
Görünmez bir yükle eğildi omuzlarım..

Ben hâlâ buradayım.
Sana düşlerimin gölgesinde,
sana yazdığım ama hiç göndermediğim bir şiirin
son dizesinde bekliyorum seni.
Gelmeyeceksin biliyorum..
Gelme…
sadece bil istedim.
Sadece bil istedim