Hala, bıraktığın yerdeyim be dostum.
Aynı evde, aynı pencereye bakıp bekliyorum.
Yalnız ve karamsar.
Arasıra, parka gidiyorum
oynayan çocukları izlerken, yeniden hayata dönüyorum.
Seviyorum parkları, her yerde masumluğun ayak izleri, saflığın telaşı.
Düşüncelerimde, geçmişin tozu talaşı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta