Gönlüm artık itminan bulamaz oldu.
Kırık bir NEY misali kırıklarla! doldu.
Hayatın üflemesiyle bütün vücudum soldu.
Garip ney edasıyla Hû diyemez oldum.
Kayıp dünyaların yalnız neferiyim şimdi
Gönlüm bu aşk ikliminde ezildi
Sensiz geçen her gün benim için zehirdi
Garip bir Ney edasıyla Hû diyemez oldum…
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!