Kanadı kırık kuşlar geçiyor üstümüzden
Acıları bir bulut üstünde yansıyor gökyüzünden
Ölü bedenler di suyun üstüne düşen
Sonsuzluğa sürüklenen ve kaybolan
bedenler di görünmeyen
Kanadı kırık kuş misali yaşıyordu bu beden
Canı yanan ruhlardı gökyüzünde giden
Varla yok arasında gidip gelen
Ucu bucağı olmayan yolda ilerleyen
rüzgarın ıslık sesi
Döker di içini seher vakti
Anlatırdı ölen kuşların sesini
Dinlerdi bizi
Gökyüzü kapatıyordu yavaş yavaş gözlerini
Alacakaranlık sarıyordu her bir yeri
Beliriyordu her tondan rengi
Bekliyordu bizi
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 19:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!